Rit naar de zon

Er loopt een klimaatscheiding door Frankrijk, daaronder hebben ze het Middellandse Zee-klimaat. Die grens kruis ik vandaag bij Crest. 

Vooraf is het nog de vraag of dat vandaag ook ga ervaren?

Ik ben on mijn nopjes met de safaritent, want het heeft gisteravond stevig geregend. Mijn natte spullen zijn niet droog geworden, maar verder is het gemak en droog. 

Ik vertrek met de wind in de rug en vals plat naar beneden. Dat gaat gesmeerd, maar altijd als het ‘te mooi is om waar te kunnen zijn’ is het dat ook. Na 10 kan het jasje uit, klimmen. En zo gaat dat bijna de hele dag door. 

Eerst nog een mooi stuk Ardennen, langs een Champ de Tir, waar ze vlak naast de weg met zwaar geschut schieten. Opschieten denk ik, want het leger en veiligheid. . . 

Op de borden staat ‘Danger de Mort’. Ik vind het dreigen met de dood veel meer indruk maken dan ons ‘levensgevaarlijk’. 

Koffie in Hauterives, prima bakker, waar ik ook even kijk bij het ‘Palais Ideal’ van een postbode. Die heeft in 33 jaar een enorm bouwwerk gemaakt van spullen die hij langs de weg vond. Nu een monument. Helaas deze maand groot onderhoud, dus blijft het bij een blik en foto over de schutting (staande op de fiets). 

De Isere kruis ik bij een dubbelstad, Romans en Bourg. Even zoeken, want ze hebben een paar tunnels onder het spoor door afgesloten. 

En dan begint ‘la douce France’. Het beeld zoals we ons dat vaak voorstellen. Vaak te romantisch, maar ik heb vandaag ook de roze bril op. 

Begon de dag nog dampig en grijs, naar het ZW toe wordt het lichter en lichter, zelfs zie ik blauw. En zo fiets zomaar door een parkachtige omgeving, zonnetje, wind in de rug. 

Zo’n fietstocht lijkt wel een metafoor voor het leven, de vraag is dan hoe je daar mee om gaat. Om kunt gaan. 

‘Always look on the beight side of life’ kan en wil ik ook niet, maar een tegenvaller wordt vaak gevolgd door mooie dingen. Als je maar ‘in beweging’ blijft. 

Ook de huizen en de dorpje zijn hier mooi, veelal niet groot en luxe qua uiterlijk, maar erg sfeervol. 

Crest leek ver, maar ligt zo voor me. Wanneer ik nog 1 camping verder pak, verdeel ik de afstand goed. Morgen weer zo’n dag. Dat betekent dat ik eerst boodschappen doe, vanavond een rijstschotel. Nog een klim, maar die valt met 10K tegen. In Sauo zijn 2 campings, maar ik keur ze af: 1 ziet er niet uit en ligt aan het eind van een 20% weggetje. De ander ligt onder in de kloof, recht onder een rotswand. De volgende dan maar, over 10km. Maar die zie ik niet, of die ligt ook onderin de kloof. Weer verder langs de route, nog een keer 10 km. 

Even zoeken en ja, er staat nog een fietskampeerder. Goed genoeg en hoog tijd ook, ik heb honger. 

De cijfers: 

Dag: 145 km en 1,508hm

Totaal: 1.335 km en 12.390hm