La Mer, le Velo et l’homme

Ik kreeg van mijn zus Loes het advies om er vandaag volop van te genieten. Dat is voor mij best een lastige, ik ben meer van ‘het doel halen’. Vandaag heb ik het goed geprobeerd en dat paste bij de omstandigheden: mooi weer, wind in de rug en een totale afstand van ruim 160km. 

De dag begon slecht; dat hoort zeker bij een stadscamping vrees ik. Er bivakkeerde een NL groep van ca. 16 jarigen en de bus vertrok vanmorgen om 6:00 uur. Dus vanaf 5 uur opbreekgeluiden. En denk niet dat ze er vroeg in lagen, tot 2 uur joligheid. Daar tussendoor verkeerslawaai. Al met al voelde ik me niet uitgerust. 

Genieten, dus geen wekker. 

Genieten, dus lekker de tijd voor ontbijt. 

Genieten, dus rustig beginnen. 

Daar begon het al, de halve stad is opgebroken, O.a. voor een nieuwe bovengrondse Noord-Zuidlijn, die precies het traject van de Groene route volgt. Dat zorgt voor wild-west op deswege en de stoepen. Als NL provinciaal moet ik me er even op instellen, maar gelukkig zie ik een Franse student voor over de stoepen slalommen, er achteraan. En waar hij afslaat door het hek van de school begint een ‘normale’ weg. 

Ik beland in een tuinbouwgebied, maar veel kleinschaliger - lijkt me dan bij ons. Ook veel ambachtelijker lijkt me, tot ik opschrik van een helicopter. Die stijgt op voor het volgende bedrijf, er onder hangt een sproei-installatie. En zo maakt ie rondjes over de kassen, waar de daken open staan en rij voor rij wordt gepakt. Waarmee?

Verderop staan de akkers onder water. Verdacht vlak ook, het kijken wel sawa’s. Zou het rijst zijn of riet? Een boer rijdt er door met een trekker met smalle stalen wielen, grote nu ja-sterren. Dan moet de ondergrond wel heel stevig zijn. 
Later zie ik borden met ‘Riz de Camague’. Dus rijst. 

In het kader van genieten werkt het weerbericht ook mee. De dag begint met een Noordenwind en rond 4 uur draait de wind naar het Zuiden. Als ik om 9 uur vertrek, 4 uur onderweg, 2 uur rondkijken en lunchen en dan rond 3 uur maar zien of de wind zich er aan houdt. De heenreis lukt dat, en als ik de laatste happen verorber voel ik opeens decwind om de hoek komen. Gedraaid? Ja, en met een gangetje van 30 terug, langs de ‘grote’ weg met fietsstrook, want op de kleine wegen van de route is het doorlopend slalommen om de gaten en hobbels. 

Ik dacht dat de kleine wegen het beste - en mooiste - beeld zouden geven van de Camargue. Eerlijk gezegd kan mij alleen de laatste 10km bekoren, natuurlijk en veel flamingo’s. Schitterende kleuren als ze komen aanvliegen. Daarvoor veel armetierige land- en tuinbouw en wat paarden. Ik had er meer van verwacht. 

Ik gad wel gehoord van de gypsies in St. Marie de la Mer. Maar geen idee wat ik me daarbij moest voorstellen. Het kift aan zee, maar geeft volgens mij verder niet zo veel te bieden. Toch lopen er hordes mensen rond. Volendams zonder klederdracht. Waarvan heel veel met een wit busje + caravan of met een oude houten huifkar. Dus zigeuner of toerist, ik heb het snel gezien.

Mooier vind ik het centrum van Arles waar ik doorheen kom. Best leuk om een paar uur doorheen te dwalen. Alleen nu niet, snel naar de camping voor een koel biertje. Maar de verkeerscirculatie in de avondspits werkt niet echt mee, maar ik weet nu en beetje hoe je hier je weg vindt. 

De cijfers:

Dag: 165km en 200hm

Totaal: 1.600 en 13.250hm

Ik rond af om 22:20 buiten in de korte broek.