Ardennenproef

Vandaag de eerste ‘Ardennenproef’. 

Dat was vroeger de 1e selectie voor de Rabobank Wielerploeg. Voor mij de 1e test op lange klimmen met deze combinatie. Vandaag weinig tijd voor filosoferen, want het navigeren, klimmen en dalen vraagt alle aandacht. 

De ‘Groene route’ doet z’n naam eer aan, veel natuur en geen steden. 

Er waren 2 opties met een camping: na 85 of 115 km. De laatste was volgens de buurman voor 1 nacht een aanrader. Na 2 uurtjes is het me wel duidelijk, het wordt de korte variant. Want mijn gemiddelde ligt duidelijk lager dan de eerste dagen. Dat komt door:

- de vele korte venijnige klimmetjes

- de hobbelige afdalingen, waar ik voorzichtig daal. 

- de vele lastige kruisingen, waardoor ik regelmatig even stop om te checken. Voor mijn Mio-systeem (route) blijkt  dit lastiger dan voor de iPhone (track). 

Spa lijkt me wel een plaatsje voor een drankje, maar 10 km daarvoor is m’n water op. Dus stop ik bij een klein terrasje met schaduw voor een cola. Op de kaart staan ook hapjes: o.a. Spaghetti Bolognese. Dat scheelt weer zelf koken en het is maar de vraag of ik dichtbij een plaats met supermarkt zit. Achteraf gezien een goede keuze, zeker omdat het een flink bord is wat me heerlijk smaakt. 

Het begint bij de Belgische grens bij Mersch direct bergop met off-road, gevolgd door een opgebroken weg. Een beetje kris kras over het puin en een km verder weer (Belgisch) asfalt. Verder geen echte last van het wegdek, de hellingen worden langer en steiler. Het begon met 6%, maar dat loop snel op naar 8, 10 en zelfs +12%. Dat lukt nog fietsend, maar de ca. 30 extra kg laten zich goed voelen. 

De Voerstreek (je hoort niets meer van de taalstrijd!?) gaat ongemerkt over in de Ardennen. 

Regelmatig kom ik op bekende plaatsen, voor mij bekend van de Fiets-Challenge met Hugo, een GPS-dwaaltocht vanuit Epen met Johan Kiekebosch, La Fleche en LBL. 

Op de één of andere manier rijd ik om Spa heen, richting de skihelling. Die wegen zijn meestal breed en rond de 10%. Ook hier, op naar 550 meter boven NAP. Gelukkig heb ik al geluncht. 

Dan heerlijk dalen met prachtige vergezichten, naar de Ambleve. Die ligt op een laag punt, dus direct na de brug weer terug naar de lage gearing. Nog een km of 5 naar de camping. Ik zie al snel aan het publiek welk type: veel blond en tatoeages en binnen een Western-ambiance. Ik word verwezen naar het tentenveld, waar de 2 andere bewoners hun spullen inpakken nadat ik mij heb gesetteld en gedoucht. Gezellig. 

Snel een biertje in de bar, voordat die sluit. Niks eetbaars te koop, dus aan de slag met mijn noodvoorraden: opkikkertje en pannenkoeken. 

Zo is het, met alle besognes (wassen, afwassen, bellen, blog schrijven etc.) zo 21 uur. Buiten wordt het fris en beginnen de (piepkleine) muggen te prikken. Dus zo maar de tent in met mijn (Harmien’s) e-boek.Kan ik morgen ook op tijd weg, vannacht vast geen last van de buren. 

De cijfers:

D3: 85 km en 1.100 hm. 

Totaal 325 km en 1.920 hm.